Эутирокс таблеткалар 50 мкг № 100 Экибастузе

Дәрілік затты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)

Саудалық атауы

Эутирокс®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Натрий левотироксині

Дозалануы, дәрілік түрі

25 мкг, 50 мкг, 75 мкг, 100 мкг, 125 мкг және 150 мкг таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі әсер ететін гормональді препараттар, жыныс гормондарын және инсулиндерді қоспағанда. Қалқанша без ауруларын емдеуге арналған препараттар. Қалқанша без гормондары. Левотироксин.

АТХ коды: Н03АА01

Қолданылуы

Эутирокс® 25 - 150 мкг:

- қатерсіз эутиреоидты зобты емдеуде

- операциядан кейінгі гормональді статусына байланысты эутиреоидты зобты хирургиялық емдеуден кейінгі оның қайталануының профилактикасында

- гипотиреозда орнын алмастыру емі ретінде

- қалқанша без обырының емінде

Эутирокс® 25 – 100 мкг:

- гипертиреозды антитиреоидты препараттармен емдегенде қатар жүргізілетін ем ретінде

Эутирокс® 100/150мкг:

- тиреоидты супрессия тестін жүргізгенде диагностикалық дәрі ретінде

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

• белсенді затқа немесе кез келген қосымша затқа жоғары сезімталдық
• емделмеген бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігі
• емделмеген гипофиз функциясының жеткіліксіздігі
• емделмеген тиреотоксикоз
• жүктілік кезеңінде антитиреодты дәрілермен біріктіріп қолдану
• миокард инфарктісінде, жедел миокардитте және жедел панкардитте Эутирокс® препаратымен емдеуді бастамаған жөн

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Тиреоидтық гормондармен орнын басу емін бастағанға дейін немесе тиреоидтық супрессия тестісін жүргізуге дейін келесі аурулардың немесе патологиялық жағдайлардың: коронарлы жеткіліксіздіктің, стенокардияның, артериосклероздың, гипертензияның және гипофизарлы жеткіліксіздігінің бар-жоқтығын анықтау немесе ем жүргізу қажет. Сондай-ақ қалқанша без гормондарымен емді бастағанға дейін қалқанша бездің функциональді автономиясының бар-жоқтығын анықтаған немесе ем жүргізген жөн. Адренокортикалды дисфункция жағдайында жедел бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігінің алдын алу үшін левотироксинмен емдеуді тиісті орын басу емімен емдеу керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қара).

Левотироксинмен ем бастаған кезде психикалық бұзылулар қаупі бар пациенттерде емді левотироксиннің аз дозасынан бастап біртіндеп дозаны емнің бастапқы сатысында арттыру ұсынылады. Бұл пациенттер бақылауда болуы керек. Психикалық бұзылулар пайда болған кезде левотироксиннің дозасын реттеу керек.

Коронарлы жеткіліксіздігі, жүрек функциясының жеткіліксіздігі немесе тахиаритмиялары бар пациенттерде тіпті дәрілер себеп болған елеусіз гипотиреоздың пайда болуы мүмкін екендігін жоққа шығару қажет. Сондықтан мұндай жағдайларда тиреоидтық гормондар деңгейлеріне үнемі мониторинг қажет.

Орнын басу емін жүргізуді бастағанға дейін екінші қайтара болған гипотиреоздың пайда болу себебін анықтау керек, өйткені екінші қайтара болған гипотиреозда тиреотроптық гормонның оқшауланған жеткіліксіздігі сирек кездеседі. Біріккен патология айғақталған жағдайда Эутирокс® препаратымен емдеуді бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігін компенсациялағаннан кейін ғана бастау қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Диабетке қарсы дәрілер

Левотироксин диабетке қарсы дәрілердің тиімділігін төмендетуі мүмкін. Сондықтан тиреоидты гормондармен емдеудің бас кезінде қандағы глюкоза деңгейін жиі тексеруге кеңес беріледі. Қажеттілік болған кезде диабетке қарсы дәрілердің дозасын түзеткен жөн.

Кумарин туындылары

Левотироксин антикоагулянттық емнің әсерін күшейтуі мүмкін, өйткені ол антикоагулянттарды плазма ақуыздарымен байланысынан ығыстырып шығарады, бұл әсіресе егде жастағы пациенттерде, қан кетудің, мысалы, ОЖЖ-ге қан құйылудың немесе асқазан-ішектік қан кетудің даму қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан қатар жүргізілетін емнің басында және барысында коагуляция параметрлеріне үнемі мониторинг қажет. Қажет болған кезде антикоагулянттардың дозасын түзеткен жөн.

Протеаза тежегіштері

Ритонавир, индинавир, лопинавир сияқты протеаза тежегіштері левотироксиннің тиімділігіне әсерін тигізуі мүмкін. Тиреоидты гормондар деңгейіне тиянақты мониторинг жүргізуге ұсыныс жасалады. Қажет болған кезде левотироксиннің дозасын түзеткен жөн.

Фенитоин

Фенитоин левотироксиннің тиімділігіне оларды плазма ақуыздарымен байланысынан ығыстыру арқылы ықпал етуі мүмкін, бұл бос T4 және T3 деңгейлерінің артуына әкелуі мүмкін. Басқа жағынан алғанда, фенитоин бауырда левотироксин метаболизмінің қарқындылығын арттырады. Тиреоидты гормондардың деңгейіне тиянақты мониторинг жүргізуге кеңес беріледі.

Колестирамин, колестипол

Колестирамин және колестипол сияқты ион алмастыратын шайырларды қабылдау натрий левотироксинінің сіңуін тежейді. Сондықтан натрий левотироксинін аталған препараттарды қабылдаудан 4-5 сағат бұрын қабылдаған жөн.

Алюминий, темір және кальций тұздары

Құрамында алюминий бар препараттар (антацидтер, сукральфат) тиісті әдебиеттерде левотироксиннің тиімділігін потенциальді түрде төмендетуші ретінде сипатталады. Құрамында левотироксин бар препараттарды құрамында алюминий бар препараттарды қабылдаудан кем дегенде 2 сағат бұрын қабылдағаны жөн. Бұл да құрамында темір және кальций тұздары бар препараттарға қатысты.

Салицилаттар, дикумарол, фуросемид, клофибрат

Салицилаттар, дикумарол, фуросемид жоғары дозаларда (250 мг), клофибрат және басқа да препараттар натрий левотироксинін плазма ақуыздарымен байланысынан ығыстыруы мүмкін, бұл бос T4 фракциясы деңгейінің жоғарылауына әкеледі.

Орлистат

Левотироксин мен орлистатты бірге қолданған кезде гипотиреоз және/немесе гипотиреозды бақылау қасиеті төмендеуі мүмкін. Бұл әсер йодталған тұз және/немесе левотироксин абсорбциясы төмендеуінен болуы мумкін.

Севеламер

Севеламер левотироксиннің сіңуін төмендетуі мүмкін. Сондықтан пациенттерде қатар жүргізілетін емнің басында және аяғында қалқанша без функциясының өзгеруіне мониторинг жүргізу керек. Қажеттілік болғанда левотироксиннің дозасын түзеткен жөн.

Тирозинкиназа тежегіштері

Иматиниб, сунитиниб сияқты тирозинкиназа тежегіштері левотироксиннің тиімділігін төмендетуі мүмкін.

Сондықтан пациенттерде қатар жүргізілетін емнің басында және аяғында қалқанша без функциясының өзгеруіне мониторинг жүргізу керек. Қажеттілік болғанда левотироксиннің дозасын түзеткен жөн.

Пропилтиоурацил, глюкокортикоидтар, бета-симпатолитиктер, амиодарон және құрамында йод бар контрастылы препараттар

Көрсетілген заттар T4-тің Т3-ке шеткері айналуын тежейді.

Құрамында йод мөлшері жоғары болғандықтан, амиодарон гипертиреозға да, сондай-ақ гипотиреозға да түрткі болуы мүмкін. Функциональді автономиясы анықталмаған болуы ықтимал түйінді зобқа ерекше назар аударған жөн.

Сертралин, хлорохин/прогуанил

Бұл заттар левотироксиннің тиімділігін төмендетеді және сарысудағы ТТГ деңгейін арттырады.

Фермент-индукциялайтын әсері бар препараттар

Барбитураттар немесе карбамазепин сияқты фермент-индукциялаушы әсері бар препараттар левотироксиннің бауырлық клиренсін арттыруы мүмкін.

Эстрогендер

Құрамында эстрогені бар контрацептивтерді пайдаланып жүрген әйелдерде, немесе орнын басатын гормональді ем қабылдап жүрген постменопаузадағы әйелдерде левотироксинге қажеттілік өсуі мүмкін.

Құрамында соя бар өнімдер

Құрамында соя бар өнімдерді қолдану левотироксиннің ішекте сіңуінің төмендеуіне ықпал етеді. Сондықтан, әсіресе құрамында соя бар өнімдерді пайдалануды бастаған кезде немесе тоқтатқаннан кейін, Эутирокс® дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Арнайы сақтандырулар

Қалқанша бездің функциональді автономиясының дамуына күдіктенгенде емді бастағанға дейін тиреотропин-рилизинг гормонмен (ТРГ-тесті) немесе супрессивті сцинтиграфиямен бірге стимуляцияланатын тестіні жасауға кеңес беріледі.

Гемодинамикалық параметрлерді левотироксинмен емдеуді туа біткен салмағы аз шала туылған нәрестелерде бастаған кезде бақылау керек, өйткені жетілмеген бүйрек үсті безінің функциясына байланысты тамыр жеткіліксіздігі пайда болуы мүмкін.

Гипотиреозы бар және остеопороздың даму қаупі жоғары болатын постменопаузадағы әйелдерде қан сарысуында левотироксиннің физиологиялық концентрациясының жоғарылауына жол бермеген жөн. Мұндай жағдайда қалқанша без функциясына тиянақты мониторинг жасауға ұсыныс жасалады.

Гипертиреоидтық жағдайларда левотироксинді қабылдауға кеңес берілмейді. Бұған гипертиреозды антитиреоидтық препараттармен емдеген кезде қатар жүргізілетін ем қосылмайды.

Тиреоидтық гормондар салмақты төмендету үшін тағайындалмайды. Эутиреоидты зобы бар пациенттерде левотироксинмен емдеу салмақтың төмендеуіне әкелмейді. Үлкен дозалары ауыр әрі өмірге қауіпті жағымсыз салдарды туындатуы мүмкін. Левотироксинді үлкен дозасында симпатомиметиктер сияқты салмақты азайтуға арналған белгілі бір заттармен үйлестіруге болмайды («Артық дозалану» бөлімін қара).

Егер левотироксині бар бір препараттан басқа препаратынаауысу қажет болса, қалқанша безінің дисфункциясының ықтимал қаупіне байланысты, өтпелі кезеңде клиникалық және биологиялық бақылауды қоса, мұқият бақылау жүргізу қажет. Кейбір пациентке дозаны түзету қажет болуы мүмкін.

Левотироксин мен орлистатты бірге қолданған кезде («Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөліміні қараңыз) гипотиреоз және/немесе гипотиреозды бақылау төмендеуі мүмкін. Левотироксин қабылдайтын пациенттер орлистатты қолданар алдында, емді тоқтатқан кезде немесе емнің тәртібін өзгерткен кезде дәрігерден кеңес алуы керек. Орлистат пен левотироксинді бөлек-бөлек уақытта қолдану қажет және керек кезде левотироксин дозасын реттеу қажет. Кейіннен қан сарысуында гормонның деңгейін бақылауға алынуы керек.

Қант диабетінен зардап шегіп жүрген пациенттер, және антикоагулянттармен емделіп жүрген пациенттер үшін ақпарат дәрілермен өзара әрекеттесуі бөлімінде берілген.

Бұл дәрілік зат құрамында 1 ммоль-дан аз натрий бар (23 мг) таблеткада, яғни іс жүзінде, «натрийсіз».

Жүктілік және лактация

Жүктілік кезінде және әсіресе лактация кезеңінде левотироксин қабылдауды жалғастырған жөн. Жүктілік кезеңінде дозаны арттыру қажет болуы мүмкін.

Қан сарысуындағы ТТГ деңгейінің жоғарылауы жүктіліктің 4 аптасынан кейін-ақ орын алуы мүмкін, анасының сарысуындағы ТТГ мәндерітриместрдегі жүктіліктің қалыпты мәндері шегінде екендігіне көз жеткізу үшін, левотироксинді қабылдап жүрген жүкті әйелдер ТТГ әр триместр сайын өлшеп отыруы тиіс. Сарысудағы ТТГ деңгейінің жоғарылауын левотироксинніңдозасын арттыру арқылы түзету керек. Босанғаннан кейінгі ТТГ деңгейлері ұрықтану алдындағы мәндермен ұқсас болатындықтан, левотироксиннің дозасы босанғаннан кейін бірден, жүктілікке дейінгі дозасына қайта оралуы тиіс. Сарысудағы ТТГ мақсатты деңгейіне босанғаннан кейін 6-8 аптадан соң қол жеткізілуі тиіс.

Ұсынылған дозаларда қабылдағанда тератогендік және фетоуыттық әсерлердің пайда болуы жөнінде деректер жоқ. Препаратты жүктілік кезеңінде шамадан тыс жоғары мөлшерлерде қабылдау шаранаға және постнатальді дамуға жағымсыз ықпалын тигізуі мүмкін.

Жүктілік кезінде препаратты антитиреоидтық дәрілермен біріктіріп қолдануға болмайды, өйткені натрий левотироксинін қабылдау антитиреоидтық дәрілердің дозаларын арттыруды қажет етуі мүмкін. Антитиреоидтық дәрілер, натрий левотироксинінен айырмашылығы, плацента арқылы енуі мүмкін, олай болса шаранада гипотиреоз дамуы мүмкін.

Жүктілік кезеңінде тиреоидты супрессияға диагностикалық тест жүргізуге кеңес берілмейді, өйткені радиоактивті заттарды жүкті әйелдерге қолдануға болмайды.

Левотироксин лактация кезінде емшек сүтіне секрецияланады, бірақ ұсынылатын емдік дозаларды қабылдағанда Эутирокс® препаратының концентрациялары сәбиде гипертиреоздың дамуын тудыруы немесе ТТГ секрециясын басу үшін жеткіліксіз болып табылады.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне препараттың ықпал етуіне зерттеулер жүргізілген жоқ. Дегенмен, натрий левотироксині табиғи тиреоидтық гормонға ұқсас болғандықтан, көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне оның ешқандай да ықпалы күтілмейді.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалану режимі

Ішке қабылдау: бір тәуліктік дозаны таңертең ашқарынға таңертеңгі тамақтан 30 минут бұрын судың аздаған мөлшерімен (жарты стақан сумен) ішкен дұрыс.

Балалар

Сәбилерге және балаларға тәуліктік дозаны алғашқы таңертеңгі тамақтандырудан 30 минут бұрын бір қабылдауға береді. Таблеткаларды суда ерітеді, алынған суспензия тағы да судың біршама мөлшерімен қабылданады. Әрбір қабылдау үшін суспензия жаңадан дайындалуы тиіс.

Жаңа туған нәрестелер мен туа біткен гипотиреозы бар балалар үшін, тез орнын басу емі маңызды болған кезде, бастапқы ұсынылатын доза алғашқы 3 ай ішінде тәулігіне дене салмағының әр кг шаққанда 10-15 мкг құрайды. Содан кейін клиникалық нәтижелерге, ТТГ және тиреоидты гормондар деңгейлеріне байланысты дозаны түзеткен жөн. Пациенттерді, олардың жекелей қажеттілігінің негізінде емдеу үшін, құрамында натрий левотироксині әртүрлі мөлшерде болатын – 25-тен 150 мкг-ге дейінгі таблеткалары жеткілікті. Сондықтан әдетте пациенттер тәулігіне не бары бір таблетка қабылдауы керек.

Дозалануы жөніндегі нұсқаулар төменде кестелерде берілген.

Тәуліктік дозасы зертханалық тестілерге және клиникалық тексеруге байланысты жекелей анықталады. Пациенттердің көбісінде T4 және FT4 жоғары концентрациясы байқалатын болғандықтан, сарысудағы тиреотропты гормонның (ТТГ) базальді концентрациясы емдеу курсын анықтау үшін сенімдірек негізді қамтамасыз етеді.

Тиреоидты гормондармен емдеуді төмен дозадан бастап, оны орнын толық басатын дозаға жеткізілгенге дейін әрбір 2-4 апта сайын біртіндеп арттырған жөн.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерге, жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерге, және де ауыр немесе бұрыннан гипотиреозы бар пациенттерге емдеуді төмен дозалардан (мысалы, тәулігіне 12,5 мкг) бастау және, тиреоидты гормондарға жиі мониторинг жасай отырып, оларды ұзақ аралықтардан кейін баяу (екі аптада бір рет дозаны тәулігіне 12,5 мкг-ге біртіндеп арттыру) арттыру қажет. Сондықтан мұндай пациенттерде, ТТГ деңгейінің толық түзелуіне әкелмейтін, толық орнын басу емін қамтамасыз етпейтін аз дозадан тағайындау қарастырылуы мүмкін.

Препаратты қолдану тәжірибесі салмағы төмен пациенттер және үлкен түйінді зобы бар пациенттер үшін төменірек дозалардың жеткілікті екендігін көрсетеді.

Гипотиреозда, сондай-ақ струмэктомиядан немесе тиреоидэктомиядан кейін орнын басатын демеуші ем жағдайында және эутиреоидтық зобты алып тастағаннан кейін қайталануының профилактикасында препаратты, әдеттегідей, бүкіл өмір бойы қабылдайды. Эутиреоидтық статусқа қол жеткізілгеннен кейін гипотиреозды қатар емдеу антитиреоидтық препарат қолданылатын мерзім ішінде қарастырылған.

Қатерсіз эутиреоидтық зобта емдеу ұзақтығы 6 айдан 2 жылға дейінді құрайды. Егер емдеу аталған кезең ішінде жеткіліксіз болса, хирургиялық араласым немесе зобты радиоактивті йодпен емдеу мүмкіндігін қарастырған жөн.

Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі

Тәуліктік дозалар бір рет қабылдануы мүмкін.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Препаратпен артық дозаланған кезде зат алмасу жылдамдығының едәуір артуы байқалады.

Натрий левотироксинімен артық дозаланған немесе жекелей жағымдылық шегінен асып кеткен жағдайда, әсіресе егер емнің басында доза тым тез арттырылса, гипертиреоздың клиникалық белгілері пайда болуы мүмкін. Мұндай симптомдар пайда болған кезде тәуліктік дозаны азайтқан немесе препарат қабылдауды бірнеше күнге тоқтату керек. Жағымсыз әсерлері жоғалғаннан кейін емдеуді абайлап қайта бастаған жөн.

Симптомдары: жүрек қағуының жиілеуі (тахикардия), мазасыздық, қозу немесе абайсыз қозғалыстар (гиперкинездер). Көп жылдар бойы натрий левотироксинінің шамадан тыс жоғары дозаларын қабылдаған пациенттерде жүрек қызметінің кенеттен тоқтап қалу жағдайлары тіркелді.

Бұзылыстарға бейім пациенттерде жекелей жағымдылық шегінен асып кеткен кезде құрысулардың жекелеген даму жағдайлары байқалды.

Левотироксинмен артық дозалану гипертиреоз симптомдарымен білінеді және әсіресе психикалық бұзылу қаупі бар пациенттерде жедел психозға алып келуі мүмкін.

Көп жылдар бойы натрий левотироксинінің шамадан тыс жоғары дозаларын қабылдаған пациенттерде жүрек қызметінің кенеттен тоқтап қалу жағдайлары тіркелді.

Емі: Т3 жоғары деңгейі артық дозаланудың индикаторы болып табылады. Артық дозалану дәрежесіне байланысты Эутирокс® препаратымен емдеуді тоқтата тұру және зертханалық тексеру жүргізу керек. Бета-адреноблокаторлар тағайындалуы мүмкін. Жоғары шектеулі дозаларды қабылдаған кезде плазмаферез тағайындалуы мүмкін.

Тоқтату белгілері қатерінің болуын көрсету

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігердің кеңесіне жүгініңіз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар (қажет болған кезде)

Егер натрий левотироксинінің жеке төзімділік шегі асып кеткен немесе артық дозалану жағдайынан кейін, гипертиреозға тән келесі клиникалық белгілер пайда болуы мүмкін, әсіресе дозаны емдеу басында тез өссе:

• жүрек аритмиясы (мысалы, жыпылықтағыш аритмия және экстрасистолалар), тахикардия, жүректің қағуы, стенокардия
• бас ауыру
• бұлшықет әлсіздігі және құрысулар
• гиперемия, қызу
• құсу, диарея
• етеккір оралымының бұзылуы
• қатерсіз бассүйекішілік гипертензия, тремор, мазасыздық, ұйқының бұзылуы
• шамадан тыс терлеу
• дене салмағының кемуі

Мұндай жағдайларда тәуліктік дозаны азайту керек немесе емдеу бірнеше күн бойы тоқтатылады. Жағымсызреакциялар жоғалғаннан кейін емдеуді сақтықпен жалғастыруға болады.

Эутирокс препаратының кез-келген компоненттеріне аса жоғары сезімталдық болған жағдайда, әсіресе терінің (бөртпе, есекжем) және респираторлық жолдардың аллергиялық реакциялары дамуы мүмкін. Ангионевроздық ісіну жағдайлары туралы мәліметтер бар.

Егер сізде қандай да бір жағымсыз реакциялар болса, емдеуші дәрігерден кеңес алыңыз. Бұл ұсыныс кез келген ықтимал жағымсыз реакцияларға, оның ішінде қосымша парақта аталмаған реакцияларға қолданылады.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 0,025 мг, 0,050 мг, 0,075 мг, 0,100 мг, 0,125 мг және 0,150 мг натрий левотироксині,

қосымша заттар: маннитол, жүгері крахмалы, желатин, натрий кроскармеллозасы, сусыз лимон қышқылы,магний стеараты.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек, шеттері кертілген, таблетканың екі жақ бетінде жарық сызығымен және бір жақ бетінде ЕМ 25, ЕМ 50, ЕМ 75, ЕМ 100, ЕМ 125, ЕМ 150 жазуымен (25 мкг, 50 мкг, 75 мкг, 100 мкг, 125 мкг және 150 мкг доза үшін сәйкес) екі жақ беті тегіс ақ түске жуық таблеткалар.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 25 таблеткадан. Пішінді ұяшықты 4 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

Мерк Хелскеа КГаА, Германия

Frankfurter Str. 250, 64293 Darmstadt, Germany

Франкфуртер Штрассе 250, 64293 Дармштадт, Германия

Телефон/Факс: +49 6151 72-0/+49 6151 72-2000

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Мерк» ЖШҚ,

Валовая к., 35 үй, Мәскеу қ., 115054, Ресей

Телефон: +7-495-937-33-04

Факс: +7-495-937-33-05

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын; дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта):

«Ацино Каз» ЖШС

Қазақстан Республикасы, 050010, Алматы қ., Бегалин к-сі, 136 А

Телефон/факс нөмірі: +7 727 291 61 51

Электронды пошта PV-KAZ@acino.swiss