Қазақстан Республикасы
Денсаулық сақтау министрлігі Фармация комитеті төрағасының
2019 жылғы “19” сәуірде
№N020896 бұйрығымен
БЕКІТІЛГЕН
Дәрілік затты медициналық қолдану
жөніндегі нұсқаулық
Лоэнзар – сановель
Саудалық атауы
Лоэнзар – сановель
Халықаралық патенттелмеген атауы
Лансопразол
Дәрілік түрі
Босап шығуы кейінге қалдырылған капсулалар, 30 мг
Құрамы
Бір капсуланың құрамында
белсенді зат – 352.94 мг лансопразол микропеллеттері (8.5 %) (30 мг лансопразолға баламалы)
капсула корпусының құрамы: титанның қостотығы Е171, желатин
капсула қақпағының құрамы: титанның қостотығы Е171, темірдің (III) сары тотығы Е 172, эритрозин/ FD&C қызыл №3 Е127, желатин
лансопразол микропеллеттерінің құрамы (8.5%): лансопразол, микротүйіршіктелген қоспа (60-80% сахароза + 20-40% крахмал), сахароза, крахмал, магний карбонаты, гидроксипропилцеллюлоза (НРС-31), гидроксипропилцеллюлоза (НРС-L), метакрил қышқылы кополимері (Эудражит L30 D55), тазартылған су, тальк, титанның қостотығы Е171, полиэтиленгликоль 6000, полисорбат 80, коллоидты кремнийдің қостотығы.
Сипаттамасы
Ақ түсті корпусы және қызыл-сары түсті қақпақшасы бар, қатты, мөлдір емес желатинді капсулалар.
Капсулалардың ішіндегісі - ақ немесе ақ дерлік ішекте еритін микропеллеттер.
Фармакотерапиялық тобы
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Қышқылдығы бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагальді рефлюкс (gastro-oesophageal reflux disease – GORD) ауруын емдеуге арналған препараттар. Протонды сорғы тежегіштері. Лансопразол.
АТХ коды А02ВС03
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңірілуі – жоғары, биожетімділігі 80 %. Ас ішу сіңірілуі мен биожетімділігін төмендетеді (50 %-ға), бірақ асқазан секрециясына тежегіштік әсері ас ішуге байланыссыз, бірдей болып қалады. Ең жоғарғы концентрациясына жету уақыты (ТСmax) 30 мг ішу арқылы қабылдағаннан кейін – 1,7 сағат, ең жоғарғы концентрациясы (Сmax) – 0,75-1,15 мг/л. Плазмадағы ең жоғарғы концентрациялары мен қисық астындағы ауданы (AUC) шамамен бір рет қабылданған дозасына пропорционалды. 15-тен 60 мг дейінгі дозалары аралығындағы фармакокинетикасы дозаға тәуелді – концентрациялары дозасына пропорциональді, параметрлері тұрақты және жинақталуы орын алмайды. Плазма ақуыздарымен байланысуы – 97 %. Тіндерге, соның ішінде асқазанның жақтаушы жасушаларына жақсы өтеді. Таралу көлемі – 0,5 л/кг.
CYP2C19 изоферментінің қатысуымен сульфинил-, сульфон- және оксид туындыларын түзе отырып, бауыр арқылы «бірінші өтуі» кезінде белсенді метаболизденеді. CYP2C19 тежегіші болып табылады. Жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) - 1,3-1,7 сағатқа жуық, егде жастағы пациенттерде – 1,9-2,9 сағат, бауыр функциясының бұзылуында – 3,2-7,2 сағат. Организмнен лансопразолсульфон және гидроксилансопразол түрінде өтпен (2/3), бүйрекпен – 14-23 %-ы шығарылады (бүйрек жеткіліксіздігі шығарылу жылдамдығы мен шамасына айтарлықтай әсер етпейді).
Фармакодинамикасы
Протондық сорғының спецификалық тежегіші (Н+/К+-АТФ-аза); асқазанның париетальді жасушаларында белсенді Н+/К+-АТФ-азаның сульфгидрильді топтарының белсенділігін жоятын сульфонамидтік туындыларға дейін метаболизденеді. Базальді және стимуляцияланған секрециясын тітіркендіргіш табиғатына байланыссыз төмендете отырып, тұз қышқылы синтезінің ақырғы сатысын бөгейді. Липофильділігі жоғары бола отырып, асқазанның париетальді жасушаларына оңай өтеді және оларда концентрацияланады.
Тұз қышқылының базальді және стимуляцияланған секрециясын тежеу жылдамдығы мен дәрежесі дозасына тәуелді; 15 және 30 мг қабылдағаннан кейін сәйкесінше 1-2 сағаттан және 2-3 сағаттан соң рН арта бастайды; тұз қышқылы өнімділігінің тежелуі 30 мг дозада 80-97 % құрайды. Асқазан-ішек жолының моторикасына әсер етпейді.
Тежегіштік әсері қабылдаудың алғашқы төрт күнінде арта түседі. Қабылдауды тоқтатқаннан кейін қышқылдылық 39 сағат ішінде базальді деңгейінен 50 %-ға төмен болып қалады, секрециясының «рикошеттік» артуы білінбейді. Секреторлық белсенділігі препаратты қабылдау аяқталғаннан кейін 3-4 күннен соң қалпына келеді.
Золлингер-Эллисон синдромы бар науқастарда ұзағырақ әсер етеді. Пепсиногеннің қан сарысуындағы концентрациясын арттырады және пепсиннің белсенділігін төмендетеді.
Асқазанның антральді бөлігіндегі, 12-елі ішек қақпасы мен буылтығындағы қан ағымын орташа алғанда 17 %-ға азайтады, асқазанның моторлық-эвакуаторлық функциясын тежейді. Секрециясының бәсеңдеуі нитраттарды қалпына келтіретін бактериялар санының артуымен және асқазан секретінде нитриттер концентрациясының артуымен қатар жүреді.
Қан сарысуындағы гастрин концентрациясын 50-100 %-ға арттырады (гастрина концентрациясы 2 ай емдеуден кейін платоға жетеді және емдеу курсы аяқталғаннан кейін бастапқы мәндеріне қайта келеді).
12-елі ішектегі ойық жаралы ақаулардың жылдамырақ жазылуын қамтамасыз етеді (дуоденальді ойық жаралардың 85 %-ы тәулігіне 30 мг дозада 4 апта емдеуден кейін жазылады). Пептикалық ойық жаралардың емдеуден кейін қайталану жиілігі 55-62 %-ды құрайды. Рефлюкстік эзофагитте толық сауығуы пациенттердің 88,7 %-ында 8 апта қабылдаудың (30 мг/тәул) соңына қарай білінеді.
Жоғары дозаларын енгізген кездегі экспериментте лансопразол энтерохромаффинтәрізді (ЕСL) жасушалардың гиперплазиясын тудырады, асқазанның шырышты қабығы эпителийінің метаплазиясы жиілігін және аталық бездің интерстициальді тінінде аденома түзілуін арттырады.
Қолданылуы
- асқазан мен он екі елі ішектің ойық жаралы ауруының өршуінде
- асқазан мен он екі елі ішектің қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) қабылдаумен байланысты (ҚҚСП-гастропатия) эрозиялы-ойық жаралы зақымдануларында
- гастроэзофагеальді рефлюкстік ауруда (ГЭРА), соның ішінде эрозиялы-ойық жаралы рефлюкс-эзофагитте және рефлюкстік аурудың эрозиялы емес түрлерінде (РАЭЕ)
- Helicobacter pylori эрадикациясында (біріктірілген ем құрамында)
- Золлингер-Эллисон синдромында және асқазандағы қышқыл секрециясының жоғарылауымен қатар жүретін басқа патологиялық жағдайларда
Қолдану тәсілі және дозалары
Ішке. Капсулаларды тұтастай, шайнамай жұту керек.
Тәулігіне бір рет қабылдаған кезде препаратты таңертеңгілік, таңғы астың алдында қабылдаған дұрыс, бірақ кешкілік, кешкі ас алдында да қабылдауға болады. Екі рет қабылдау қажет болса, таңертеңгі және кешкі астың алдында тағайындайды. Егер капсуланы тұтастай жұту мүмкін болмаса, оның ішіндегісін азғантай мөлшердегі алма шырынымен (шамамен 1 толық ас қасық) араластыруға болады және шайнамай бірден жұтып жіберу керек. Сондай-ақ зонд арқылы енгізуге болады.
Он екі елі ішектің өршу сатысындағы ойық жара ауруы – 2-4 апта бойы тәулігіне 1 қабылдауға 30 мг-ден (резистентті жағдайларда тәулігіне 60 мг дейін);
Асқазанның өршу сатысындағы ойық жара ауруы – 4-8 апта бойы тәулігіне 1 рет 30 мг-ден;
Асқазан мен он екі елі ішектің ҚҚСП қабылдаумен байланысты эрозиялы-ойық жара зақымданулары (ҚҚСП-гастропатия) – 4-8 апта бойы тәулігіне 30 мг-ден;
ГЭРА, соның ішінде рефлюкс-эзофагит және ЭЕРА – 4-8 апта бойы тәулігіне 30 мг. Эрозиялы эзофагит жағдайында қажет болса емдеу ұзақтығын екі есе арттыруға болады.
Helicobacter pylori эрадикациясы – тәулігіне 2 рет 30 мг-ден, антибиотиктермен бірге (кларитромицинмен және амоксициллинмен), 7-14 күн бойы;
Золлингер-Эллисон синдромы – дозасы 10 ммоль/сағаттан аз базальді қышқылды өнімге жеткенге дейін жекелей таңдалады. Ұсынылатын старттық дозасы – тәулігіне бір рет 60 мг. 120 мг тәуліктік дозасы қажет болса, екі қабылдаумен қолдану ұсынылады. Емдеу ұзақтығын дәрігер анықтайды.
Бауыр жеткіліксіздігі кезінде және егде жастағы пациенттерде емдеуді жарты дозаларынан бастайды, оларды біртіндеп ұсынылатын дозасына дейін, бірақ тәулігіне 30 мг асырмай арттырады.
Жағымсыз әсерлері
Жиі (≥ 1/100, < 1/10)
- бас ауыруы, бас айналуы
- жүрек айнуы, диарея, іш ауыруы, іш қату, құсу, метеоризм, ауыздың немесе тамақтың құрғауы, асқазан түбінің безді полиптері (қатерсіз)
- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
- есекжем, қышыну, тері бөртпесі
- шаршау сезімі
Жиі емес (≥ 1/1000, <1/100)
- депрессия
- лейкопения, тромбоцитопения, эозинофилия
- артралгия, миалгия, ортан жілік сүйегінің, білезіктің немесе омыртқа бағанының сынуы
- ісіну
Сирек (≥1 / 10000, <1/1000)
- анемия
- ұйқысыздық, елестеулер, сананың шатасуы
- мазасыздық, бас айналуы, парестезиялар, ұйқышылдық, тремор
- көрудің бұзылулары
- глоссит, өңеш кандидозы, панкреатит, дәм сезудің бұзылулары
- сарғаю, гепатит
- пурпура, петехиялар, шаштың түсуі, мультиформалы эритема, фотосенсибилизация
- интерстициальді нефрит
- гинекомастия
- қызба, гипергидроз, ангиодистрофия, анорексия, импотенция
Өте сирек (<1/10000)
- агранулоцитоз, панцитопения
- анафилаксиялық шок
- колит, стоматит
- уытты эпидермальді некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы
- холестерин және триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы, гипонатриемия
Белгісіз
- гипомагниемия
- көру елестері
- коллагенді колит
- жеделге жуық қызыл жегі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- Лоэнзар-сановель капсулалары компоненттерінің кез-келгеніне жоғары сезімталдық
- жүктілік және лактация кезеңі
- асқазан-ішек жолының қатерлі жаңа түзілімдері
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30мл/мин)
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы, сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттерге препаратты қабылдамаған жөн
Сақтықпен:
- бауыр жеткіліксіздігі
- егде жастағыларға
- қант диабеті
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Лансопразолдың басқа препараттарға әсері
Сіңуі рН-қа тәуелді дәрілік препараттар
Лансопразол биожетімділігі үшін асқазандағы pH шешуші мәнге ие препараттардың сіңуіне кедергі келтіруі мүмкін.
АИТВ протеаза тежегіштері
Лансопразолды, атазанавир және нелфинавир сияқты, абсобциясы асқазанның рН қышқылдығы деңгейіне тәуелді, биожетімділігінің айтарлықтай төмендеуіне алып келетін, АИТВ протеаза тежегіштерімен біріктірілімде пайдалану ұсынылмайды.
Дені сау еріктілерде лансопразолды (күніне бір рет 60 мг) 400 мг атазанавирмен бірге тағайындау атазанавир концентрациясының айтарлықтай төмендеуіне алып келген (AUC пен Cmax шамамен 90%-ға төмендеуі).
Кетоконазол мен итраконазол
Кетоконазол мен итраконазолдың асқазан-ішек жолынан сіңірілуі асқазан қышқылы бар кезде күшейе түседі. Лансопразолды тағайындау кетоконазол мен итраконазолдың суб-терапиялық концентрацияларына алып келуі мүмкін және бұл біріктірілімін болдырмау керек.
Дигоксин
Лансопразол мен дигоксинді бір мезгілде тағайындау плазмадағы дигоксин деңгейінің артуына алып келуі мүмкін. Сондықтан дигоксиннің плазмадағы деңгейлері бақылануы тиіс және дигоксиннің дозаларын лансопразолмен емдеу курсының басында және аяғында реттеп отыру қажет.
Р450 метаболиздейтін дәрілік препараттар
Лансопразол CYP3A4 метаболиздейтін препараттардың плазмадағы концентрацияларын арттыруы мүмкін. Лансопразолды осы фермент арқылы метаболизденетін және емдік диапазоны тар препараттармен абайлап біріктіру керек.
Варфарин
Протонды сорғы тежегіштерін және варфаринді бір мезгілде қабылдаған пациенттерде халықаралық қалыптастырылған индекстің (ХҚИ) және протромбин уақытының артқаны жөнінде хабарланған. ХҚИ мен протромбин уақытының артуы патологиялық қан кетуге, тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Лансопразол және варфаринді қабылдайтын пациенттерге, ХҚИ мен протромбин уақытының жоғарылауын қадағалау керек.
Теофиллин
Лансопразол теофиллиннің плазмадағы концентрациясын төмендетеді, бұл оны қолданудан күтілетін клиникалық әсерді азайтуы мүмкін. Бұл екі препаратты абайлап біріктіру керек.
Такролимус
Лансопразолды бір мезгілде тағайындау такролимустың қан плазмасындағы концентрациясын (CYP3A мен Р-гликопротеин субстратының) арттырады. Лансопразолдың экспозициясы такролимустың орташа экспозициясын 81%-ға дейін арттырған. Лансопразолмен бір мезгілде емдеудің басында және аяғында плазмадағы такролимус концентрациясына мониторинг жүргізу ұсынылады.
Р-гликопротеинмен тасымалданатын дәрілік препараттар
Лансопразолдың тасымалдану ақуызын, Р-гликопротеинді (P-gp) тежейтіні білінді. Бұл әсерінің клиникалық маңыздылығы белгісіз.
Басқа препараттардың лансопразолға әсері
CYP2C19 тежейтін препараттар
Флувоксамин
Лансопразолды CYP2C19 тежегіші флувоксаминмен біріктірген кезде, дозасын төмендету қарастырылуы мүмкін. Лансопразолдың плазмадағы концентрациясы 4 есеге дейін артады.
CYP2C19 мен CYP3A4 индукциялайтын препараттар
Рифампицин мен шілтер жапырақты шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты, CYP2C19 бен CYP3A4-ке әсер ететін, ферменттер индукторлары лансопразолдың қан плазмасындағы концентрациясын айтарлықтай азайтуы мүмкін.
Басқа препараттар
Метотрексат
Лансопразол мен метотрексатты жоғары дозада бір мезгілде қолдану метотрексаттың және / немесе оның метаболитінің қан сарысуындағы деңгейінің артуына және ұзаруына әкелуі мүмкін, ол метотрексаттың уыттылығына әкелуі мүмкін.
Сукральфат/Антацидтер
Сукральфат/антацидтер лансопразолдың биожетімділігін төмендетуі мүмкін. Сондықтан лансопразолды бұл препараттарды қабылдағаннан кейін кемінде 1 сағаттан соң қабылдау керек.
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар
Лансопразолдың қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуі байқалған жоқ.
Айрықша нұсқаулар
Емдеуді бастардың алдында және аяқтағаннан кейін қатерлі жаңа түзілімдерді болдырмау үшін (лансопразол симптомдарын бүркемелеуі және диагноз қойылуын кешеуілдетуі мүмкін), әсіресе орта жастағы және одан асқан, диспепсиялық құбылыстар пайда болған немесе өзгерген пациенттерде міндетті түрде эндоскопиялық бақылау қажет.
Асқазан сөлі қышқылдылығының төмендеуі, протондық сорғы тежегіштерін қабылдауды қоса, асқазан-ішек жолында болатын патологиялық бактериялардың көбеюіне алып келеді. Препараттарды қолданудың есебінен қышқылдылықты төмендету Salmonella және Campylobacter және Clostridium difficile, әсіресе ауруханадағы емдегі пациенттерде, сияқты асқазан-ішек жолы инфекциялары қаупінің елеусіз артуына алып келуі мүмкін.
Гастродуоденальді ойық жара симптомдары бар пациенттерде этиологиялық фактор ретінде H. Pylori инфекциясының пайда болуы мүмкін екендігін ескерген жөн.
Лансопразолды H. pylori эрадикациясы үшін антибиотиктермен біріктіріп пайдаланардың алдында сәйкесінше антибиотиктерді қолдану жөніндегі толық ақпаратты қарап шығу қажет.
1 жылдан астам демеуші емде жүрген пациенттер үшін қауіпсіздігі жөніндегі деректердің шектеулі болуы себебінен, емдеуді үнемі қайта қарап және қаупі/пайдасына мұқият баға берген жөн.
Лансопразолды қабылдап жүрген пациенттердегі колит жағдайлары өте сирек тіркелді. Осылайша, ауыр және/немесе персистирленетін диарея жағдайында, емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастыру қажет.
Лансопразолды, атазанавир және нелфинавир сияқты, абсобциясы асқазанның рН қышқылдығы деңгейіне байланысты биожетімділігінің айтарлықтай азайуына алып келетін, АИТВ протеазасы тежегіштерімен біріктірілімде пайдалану ұсынылмайды. Лансопразолды АИТВ протеазасы тежегіштерімен біріктірілімде сөзсіз пайдалану керек болса тиянақты клиникалық мониторинг жасау ұсынылады.
ҚҚСП-мен ұзақ уақыт емдеуді қажет ететін пациенттерде ойық жаралы аурудың профилактикасы үшін емдеу, жоғары қауіп тобындағы (мысалы, алдыңғы асқазан-ішектен қан кету, перфорация немесе ойық жара, егде жас, АІЖ жоғарғы бөлігі тарапынан болатын жағымсыз әсерлердің ықтималдығын айтарлықтай арттыратын дәрілерді (мысалы, кортикостероидтарды немесе антикоагулянттарды) қатарлас пайдалану, қатарлас аурулардың елеулі факторлары болса немесе ҚҚСП ең жоғарғы ұсынылатын дозалары ұзақ уақыт пайдаланылса) пациенттер үшін шектеулі болуы тиіс.
Кемінде соңғы үш ай бойы, және бір жыл ішінде көп жағдайда лансопразол сияқты протонды сорғы тежегіштері (ПСТ) қабылдаған пациенттердегі ауыр гипомагниемия туралы хабарланған. Шаршау, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның елеулі көріністері туындауы мүмкін, бірақ олар күтпеген жерден басталуы және байқалмауы мүмкін. Көбірек зардап шеккен пациенттерде гипомагниемия симптомдары магнийдің орнын толтырғаннан және ПСТ тоқтатқаннан кейін жақсарды.
Медицина қызметкерлері ПСТ-мен емдеуді бастағанға дейін және ұзақ емдеу жоспарланған пациенттерде немесе ПСТ дигоксинмен немесе гипомагниемия тудыруы мүмкін препараттармен (мысалы, диуретиктер) қабылдап жүрген пациенттерде емдеу кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейін өлшеуді жүргізу мүмкіндігін қарастыруы тиіс.
Протонды сорғы тежегіштері ТЖҚЖ (терінің жеделге жуық қызылжегісі) өте жиі жағдайларымен байланысты. Егер зақымданулар, әсіресе, терінің күн сәулесі әсеріне ұшыраған бөліктерінде туындаса, және егер олар артралгиямен қатар жүрсе, пациент дереу медициналық жәрдемге жүгінуі тиіс және медицина қызметкері лансопразолмен емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс. Протонды сорғы тежегішімен алдыңғы емдеуден кейін туындаған ТЖҚЖ, протонды сорғының басқа тежегіштерін қолданғанда ТЖҚЖ қаупін арттыруы мүмкін.
Хромогранин A (CgA) деңгейінің жоғарылауы нейроэндокриндік ісіктерді зерттеулерге кедергі келтіруі мүмкін. Мұндай кедергілерді болдырмау үшін, лансопразолмен емдеу CgA өлшеулерге дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтатылуы тиіс. Егер CgA мен гастрин деңгейлері бастапқы өлшеуден кейін бақылау ауқымына қайта келмесе, өлшеулер протонды сорғы тежегішімен емдеу тоқтатылғаннан кейін 14 күннен соң қайталануы тиіс.
Қышқылдықты басатын кез келген препараттарды ұзақ уақыт бойы (бірнеше жыл) күнделікті қабылдау, гипо - немесе ахлоргидрия салдарынан болған цианокобаламин (B12 дәрумені) мальабсорбциясына әкелуі мүмкін. Цианокобаламин тапшылығын Золлингер-Эллисон синдромы бар пациенттерде және ұзақ мерзімді емдеуді талап ететін басқа да гиперсекреторлы жағдайларда, дене салмағының төмендеуі немесе В12 дәруменінің (мысалы, қарттарда) абсорбциясының төмендеу факторлары қаупі бар пациенттерде ұзақ уақыт ем қабылдағанда, немесе егер клиникалық симптомдар байқалса, қарастырған жөн.
Лансопразолды бауыр функциясының орташа және ауыр бұзылуы бар пациенттерге абайлап қолданған жөн.
Протонды сорғы тежегіштері, әдетте егер жоғары дозаларда және ұзақ уақыт бойы (> 1 жыл) пайдаланылса, ортан жілік сүйегінің, білезік пен омыртқа бағанының сыну қаупін, көбінесе егде жастағы адамдарда немесе басқа белгілі қауіп факторлары бар болса, сәл арттыруы мүмкін. Қадағалау зерттеулері, протонды сорғы тежегіштерінің сынулардың жалпы қаупін 10-40%-ға арттыруы мүмкін екендігін көрсетеді. Бұл қауіптің біраз артуы басқа факторлармен байланысты болуы мүмкін. Остеопороз қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқауларға сәйкес көмек алып тұруы және олар D дәрумені мен кальцийді талапқа сай тұтынуы тиіс.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дозасын түзету қажет емес.
Ашқаннан кейін, қаптаманың ішіндегісін 1 жыл ішінде пайдалану қажет, қалған капсулаларды қабылдамаған дұрыс. Әр пайдаланғаннан кейін бөтелкені мұқият жабу қажет.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Бас айналуы, вертиго, көру бұзылулары, ұйқышылдық сияқты ықтимал жағымсыз әсерлеріне байланысты, көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақ болу ұсынылады.
Артық дозалануы
Симптомдары: лансопразолмен артық дозалану жағдайлары сипатталмаған (жедел уыттану потенциалының төмендігінен болар).
Емі: қадағалау, демеуші және симптоматикалық ем жүргізу ұсынылады. Гемодиализ тиімсіз.
Шығарылу түрі және қаптамасы
14 немесе 28 капсуладан ашылуын бақылауды қамтамасыз ететін және құрамында силикагель бар қақпақпен бұралып жабылатын полиэтилен құтыға салады.
Құтыға өздігінен желімденетін заттаңба жапсырылады.
1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салады.
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші
Сановель Фармако-индустриалды сауда компаниясы, Түркия
34580 Силиври-Стамбул/Түркия
Тіркеу куәлігінің ұстаушысы
Сановель Фармако-индустриалды сауда компаниясы, Түркия
34580 Силиври-Стамбул/Түркия
Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс жасау деректері (телефон, факс, электрондық пошта)
«Сановель Илач Санаий ве Тиджарет Аноним Ширкети» АҚ филиалы
Қазақстан Республикасы, 050059
Алматы қ-сы, Қажы-Мұқан к-сі, 26А
Телефон: 8 (727) 264 73 05, 8 701 014 1182
Факс: 8 (727) 262 00 12
эл.поштасы: sanovel@mail.ru