Дәріханаларды баға бойынша іріктеу үшін “Сүзгі” түймесін, одан әрі “Бағасы бойынша, 1… бастап …” және “Таңдау” деген түймені басыңыз. Дәріханадағы ең төмен баға сіздің алдыңызда. I-teka сервисінің көмегімен үнемдеңіз!
Қарағанды қаласында дәрі-дәрмекті тез жеткізу керек пе? Қажетті дәрілерді “Сатып алу” түймесі бойынша кәрзеңкеге салып, “Дәріхананы таңдау” түймесін басып тапсырыс ресімдеңіз, содан соң біздің курьерлеріміз дәрі-дәрмектерді үйге немесе жұмысқа тиімді бағалармен жеткізеді. Дәрілерді жеткізудің орташа бағасы қазіргі сәтте 1500 тг. бастап 2500 тг. дейін (құны тәуліктің уақытынан және дәріхана мен жеткізу мекенжайының ара-қашықтығына байланысты).
Біздің сервис дәрілердің брондауға төлем жасап, ыңғайлы уақытта өзіңіз алып кетуге мүмкіндік береді! Тапсырысты ресімдеген кезде, “Дәріханадан алып кету” түймесін басыңыз, біз сіздің тапсырысыңызды брондап, оны алуға арналған код жібереміз. Маңызды: препараттарды дәріханадан алып кету оның бар екенін дәріхана растағаннан кейін мүмкін болады.
Сайттағы деректер үнемі жаңартылып тұрады. Дәріхананың карточкасында біз бағаның қашан жаңартылғанын көрсетеміз - 2 сағ. бұрын, кеше, 10 мин. бұрын, 5 мин. бұрын, және т.б.
Керек дәріні таппадыңыз ба? Күн сайын біз сайтқа жаңа дәріханалар мен дәріхана жүйелерінің нүктелерін қосамыз. Мысалы, бізден таба аласыздар: Gold medicine дәріханалары, Mega Pharm әлеуметтік дәріханалары, "Алмасат" дәріханалары, "Salamat" дәріханалары, ТБД (Төмен Баға Дәріханалары), Гиппократ және басқалар. Жаңартуларды бақылаңыздар!
Халықаралық патенттелмеген атауы | Апрепитант |
Қосымша белсенді ингредиенттер | - |
Категория | - |
Дәрілік форма | капсулалар |
Доза | 125 мг |
Саны | № 1 |
Дәріханада шығарылады | Рецепт бойынша |
Эменд
Торговое название
Эменд
Международное непатентованное название
Апрепитант
Лекарственная форма
Твердые капсулы для приема внутрь, 80 мг и 125 мг
Состав
Одна капсула содержит
активное вещество – апрепитант 80 мг или 125 мг,
вспомогательные вещества: гидроксипропилцеллюлоза, натриялаурилсульфат, сахароза, целлюлоза микрокристаллическая, натрия лаурилсульфатмикронизированный,
состав твердой желатиновой капсулы: титана диоксид, желатин,железа оксид желтый (для 125 мг), железа оксид красный (для 125 мг), чернилачерные SW-9008/9009.
Описание
Капсулы 80 мг: твердые желатиновые капсулы с непрозрачнойкрышечкой белого цвета и непрозрачным корпусом белого цвета с надписяминанесенными черными чернилами «461» и «80 mg».
Капсулы 125 мг: твердые желатиновые капсулы с непрозрачной крышечкой розового цвета инепрозрачным корпусом белого цвета с надписями нанесенными черными чернилами«462» и «125 mg».
Содержимое капсул гранулы от белого до почти белого цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Код АТС A04A D12.Прочие противорвотные препараты.
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Апрепитант демонстрирует нелинейную фармакокинетику. Какклиренс, так и абсолютная биодоступность снижаются при повышении дозы.
Абсорбция
Средняя абсолютная биодоступность апрепитантапри пероральном применении составляет 67% для капсул по 80 мг и 59% длякапсул по 125 мг. Средняя максимальная концентрация апрепитанта в плазме крови (Cmax)достигается приблизительно через 4 часа (Tmax). Пероральное применениекапсулы со стандартным завтраком (приблизительно 800 ккал) приводит к повышениюпоказателя AUC (площадь под кривой концентрация-время)апрепитанта на 40%. Такое повышение не рассматривается как клинически значащее.
Фармакокинетика апрепитанта является нелинейной при применениив диапазоне клинических доз.
После перорального применения препарата Эменд в разовой дозе125 мг в День 1 и 80 мг 1 раз в сутки в Дни 2 и 3, показательAUC0-24ч составил приблизительно 19,6±2,5 мкг•час/мл и 21,2±6,3 мкг•час/млв День 1 и День 3, соответственно. Показатель Cmax был равен 1,6±0,36 мкг/мли 1,4±0,22 мкг/мл в День 1 и День 3, соответственно.
Распределение Апрепитантактивно связывается с белками крови, в среднем на 97 %. У человека среднеегеометрическое видимого объема распределения в равновесном состоянии (Vdss) составляетприблизительно 66 литров.
Метаболизм Апрепитантподвергается экстенсивному метаболизму. У здоровых взрослых молодого возрастаапрепитант составляет приблизительно 19% радиоактивности в плазме крови через72 часа после разового внутривенного введения 14С-меченного фосапрепитанта(пропрепарата апрепитанта), что свидетельствует о существенных количествахметаболитов в плазме крови. В плазме крови человека были идентифицированы 12метаболитов апрепитанта. Метаболизм апрепитанта происходит, в основном, путемокисления в морфолиновом кольце и его боковых цепях, а образованные метаболитыобладали только слабой активностью. Апрепитант метаболизируется преимущественнопосредством CYP3A4, с незначительным метаболизмом посредством CYP1A2 и CYP2C19.
Выведение Апрепитант в виде метаболитов выводится с мочой и калом (посредствомбилиарной секреции). После разового внутривенного введения здоровымдобровольцам 14С-меченного фосапрепитанта (пропрепарат апрепитанта) в дозе100 мг, 57% радиоактивности выводилось с мочой и 45% с калом.
Плазменный клиренс апрепитанта является дозозависимым,снижается при повышении дозы и составляет приблизительно от 60 до72 мл/минуту при применении доз терапевтического диапазона. Конечныйпериод полувыведения составляет приблизительно от 9 до 13 часов.
Фармакокинетика в отдельных группах пациентов.
Пожилой возраст. После перорального применения апрепитанта вразовой дозе 125 мг в День 1 и по 80 мг 1 раз в сутки с Дня 2 по5, показатель AUC0-24ч апрепитанта былна 21% большим в День 1 и на 36% большим в День 5 у пожилых людей (>65лет) по сравнению с более молодыми взрослыми. Показатель Cmax был на 10% большимв День 1 и на 24% большим в День 5 у пожилых людей по сравнению сболее молодыми взрослыми. Такие отличия не рассматриваются как клиническизначащие. Нет необходимости в коррекции дозы для пациентов пожилого возраста.
Пол. После перорального применения препарата Эменд в разовойдозе 125 мг, показатель Cmax апрепитанта на 16% больше у женщин, чем умужчин. Период полувыведения апрепитанта на 25% ниже у женщин, чем у мужчин, апоказатель Tmax достигается приблизительно через одинаковое время. Такиеотличия не рассматриваются как клинически значащие. Нет необходимости вкоррекции дозы в зависимости от пола.
Нарушение функции печени. Нарушение функции печени легкойтяжести (класс А по Чайлд-Пью) не оказывает влияния на фармакокинетикуапрепитанта в клинически важной степени. Нет необходимости в коррекции дозы дляпациентов с нарушениями функции печени легкой степени тяжести. По имеющимсяданным невозможно сделать заключение относительно влияния нарушения функциипечени средней степени тяжести (класс В по Чайлд-Пью) на фармакокинетикуапрепитанта. Нет клинических или фармакокинетических данных относительно пациентовс тяжелой формой нарушения функции печени (класс С по Чайлд-Пью.)
Нарушение функции почек. Апрепитант в разовой дозе240 мг назначали пациентам с тяжелой формой нарушения функции почек(клиренс креатинина <30 мл/минуту), а также пациентам с терминальной стадиейзаболевания почек, которым проводится гемодиализ.
У пациентов с тяжелой формой нарушения функции почекпоказатель AUC0-∞ общего апрепитанта (несвязанного и связанного с белками) снижалсяна 21%, а показатель Cmax снижался на 32%, по сравнению со здоровыми людьми. Упациентов с терминальной стадией заболевания почек, которым проводитсягемодиализ, показатель AUC0-∞ общего апрепитанта снижался на 42%, а показательCmax снижался на 32%. Вследствие небольшого снижения связывания апрепитанта сбелками, показатель AUC фармакологически активного несвязанного препарата ненарушался в значительной степени у пациентов с нарушениями функции почек посравнению со здоровыми людьми. Гемодиализ, проводившийся через 4 или 48 часовпосле применения препарата, не влиял в значительной степени на фармакокинетикуапрепитанта; менее 0,2% дозы выводилось с диализатом.
Нет необходимости в коррекции дозы препарата Эменд дляпациентов с нарушениями функции почекили для пациентов с терминальной стадией заболевания почек, которым проводитсягемодиализ.
Взаимосвязь между концентрацией и эффектом
Исследования позитронно-эмиссионной томографии сиспользованием высокоспецифической метки NK1-рецепторов (человеческие рецепторынейрокинина-1), в которых участвовали здоровые молодые мужчины, продемонстрировали, что апрепитант проникаетв головной мозг и заполняет NK1-рецепторы дозозависимо, а также зависимо от егоконцентрации в плазме крови. Прогностически, концентрации апрепитанта в плазмекрови, которые достигаются при трехдневной схеме применения апрепитанта,обеспечивают 95%-ное заполнение NK1-рецепторов головного мозга.
Фармакодинамика
Апрепитант является селективным антагонистом, обладающимвысоким родством к человеческим рецепторам нейрокинина-1 (NK1) субстанции P.
Изучение селективности и специфичности препаратапоказало, что апрепитант обладал, какминимум, в 3 000 раз большейселективностью к NK1 рецепторам, чем к другим ферментам, переносчикам, ионнымканалам или рецепторным участкам, включая допаминовые и серотониновыерецепторы, являющиеся целевыми для существующих методов лечения тошноты и рвоты,индуцированных химиотерапией, а также послеоперационной тошноты и рвоты.
В доклинических исследованиях антагонисты NK1-рецепторовпродемонстрировали подавление рвоты, индуцированной цитотоксическимихимиотерапевтическими средствами, такими как цисплатин, посредствомцентрального действия. Доклинические исследования, а также исследования у людейс использованием позитронно-эмиссионной томографии показали, что апрепитант проникаетв головной мозг и связывается с мозговыми NK1-рецепторами. Апрепитант обладаетдлительным центральным действием, ингибирует как острую, так и отсроченную фазырвоты, вызванной цисплатином, а также усиливает противорвотное действиеондансетрона (антагониста 5-HT3).
Показания к применению
- предупреждение у взрослых пациентов острой и отсроченной тошноты и рвоты, вызванныххимиотерапией противоопухолевымипрепаратами с высокой или умеренной степенью эметогенности
Способ применения и дозы
Капсулы Эменд следует глотать целыми, независимо от приема пищи.
Дозировка
Эменд применяют на протяжении 3 дней, как часть схемылечения, включающей кортикостероид и 5-HT3 антагонист. Рекомендованная дозапрепарата Эменд составляет 125 мг перорально 1 раз в сутки, за 1 час доначала проведения химиотерапии в День 1, и 80 мг перорально 1 раз всутки, утром, в Дни 2 и 3.
В клинических исследованиях препарата Эменд применялисьследующие схемы лечения для предупреждения возникновения тошноты и рвоты,связанных с проведением противоопухолевой эметогенной химиотерапии:
День 1
День 2
День 3
День 4
Эменд
125 мг перорально
80 мг перорально
80 мг
перорально
-
Дексаметазон
12 мг
перорально
8 мг
перорально
8 мг
перорально
8 мг
перорально
Ондансетрон
32 мг в/в
-
-
-
Эменд применяли перорально за 1 час до проведенияхимиотерапии в День 1 и утром в Дни 2 и 3.
Дексаметазон применяли за 30 минут до химиотерапевтическоголечения в День 1 и утром с Дня 2 по 4. Доза дексаметазона подобрана с учетомвзаимодействий с другими препаратами.
Ондансетрон применяли внутривенно, за 30 минут до проведенияхимиотерапевтического лечения в День 1.
Химиотерапия с умеренной степенью эметогенности
День 1
День 2
День 3
Эменд
125 мг
перорально
80 мг
перорально
80 мг
перорально
Дексаметазон
12 мг
перорально
-
-
Ондансетрон
2 х 8 мг
перорально
-
-
Эменд применяли перорально за 1 час до проведенияхимиотерапии в День 1 и утром в Дни 2 и 3.
Дексаметазон применяли за 30 минут до химиотерапевтическоголечения в День 1. Доза дексаметазона подобрана с учетом взаимодействий сдругими препаратами.
Капсулу ондансетрона 8 мг принимали за 30–60 минут допроведения химиотерапевтического лечения и одну капсулу 8 мг через 8 часовпосле приема первой дозы в День 1.
Ограничены данные об эффективности комбинации с другимикортикостероидами и антагонистами 5-HT3. Дополнительную информацию ободновременном применении с кортикостероидами см. в разделе «Взаимодействие сдругими лекарственными средствами».
Ознакомьтесь с инструкцией на противорвотный препарат,применяющийся одновременно.
Отдельные группы
Возраст, пол, раса, индекс массы тела. Нет необходимости вкоррекции дозы в зависимости от возраста, пола, расы и индекса массы тела.
Пациенты пожилого возраста (≥65 лет). Нет необходимости вкоррекции дозы для пациентов пожилого возраста.
Нарушение функции почек. Нет необходимости в коррекции дозыдля пациентов с нарушениями функции почек и для пациентов с терминальнойстадией заболевания почек, которым проводится гемодиализ.
Нарушение функции печени. Нет необходимости в коррекции дозыдля пациентов с нарушениями функции печени легкой тяжести. Нет клиническихданных о применении препарата у пациентов с умеренной и тяжелой формойнарушения функции печени.
Дети и подростки
Препарат Эменд не рекомендован для применения у детей ввозрасте до 18 лет, поскольку недостаточно данных о безопасности иэффективности.
Побочные действия
Часто
- икота
- диспепсия, отрыжка,снижение аппетита, запор, диарея
- анорексия
- головная боль, головокружение
- слабость
-повышение активности аланинаминотрансферазы (АЛТ) и аспартатаминотрансферазы (АСТ)
Нечасто
- анемия, фебрильная нейтропения
- кошмарные сновидения, когнитивные нарушения (снижение внимания, памяти), летаргия, сонливость
- брадикардия, учащенное сердцебиение, сердечно-сосудистыенарушения
- конъюнктивит
- звон в ушах
- фарингит, чихание,кашель, постназальный затек, раздражение гортани
- перфорирующая дуоденальная язва, тошнота, рвота, кислотныйрефлюкс, дисгевзия, дискомфорт в эпигастрии, стойкий запор, гастроэзофагеальнаярефлюксная болезнь, абдоминальная боль, сухость во рту, энтероколит, метеоризм,стоматит, вздутие живота, твердый кал, нейтропенический колит
- полиурия, дизурия, поллакиурия
- сыпь, акне
- мышечные спазмы,мышечная слабость
- увеличение массы тела, полидипсия
- кандидоз, стафилококковая инфекция
- приливы крови/приливы жара
- отеки, ощущение дискомфорта в грудной клетке, недомогание,жажда, озноб, нарушение походки
- дезориентация, эйфория, тревожность
- повышение щелочной фосфатазы крови, гипергликемия,микроскопическая гематурия, гипонатриемия, снижение массы тела, снижениеколичества нейтрофилов
Редко
- боль в зеве
- себорея
- наличие глюкозы в моче
- синдром Стивенса-Джонсона
-токсический эпидермальный некролиз
-реакции гиперчувствительности, зуд, сыпь, крапивница, включаяанафилактические реакции
Противопоказания
- повышенная чувствительность к любому компоненту препарата
-одновременный прием с пимозидом, терфенадином, астемизолом,цизапридом, растительными препаратами зверобоя
- наследственная непереносимость лактозы, сахарозы и т.д.
- тяжелая печеночная недостаточность ( ≥ 9 баллов поЧайлд-Пью)
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
Лекарственные взаимодействия
Апрепитант является субстратом, умеренным ингибитором ииндуктором CYP3A4, а также индуктором CYP2C9. Апрепитант, по-видимому, невзаимодействует с транспортерами Р-гликопротеина, на что указывает отсутствиевзаимодействия апрепитанта с дигоксином.
Влияние апрепитанта на фармакокинетику других препаратов.
Ингибиция CYP3A4
Как умеренный ингибитор CYP3A4, апрепитант(125 мг/80 мг) может повышать плазменные концентрации сопутствующихпероральных препаратов, которые метаболизируются посредством CYP3A4. Общаяэкспозиция субстратов CYP3A4 для перорального применения может повышатьсяприблизительно в 3 раза на протяжении 3-дневного лечения препаратом Эменд;апрепитант может в меньшей степени повышать плазменные концентрациисопутствующих препаратов для внутривенного введения, которые метаболизируютсяпосредством CYP3A4.
Эменд не следует применять одновременно с пимозидом,терфенадином, астемизолом или цизапридом. Дозозависимое ингибирование CYP3A4апрепитантом может приводить к повышениюконцентраций этих препаратов в плазме крови, и, как следствие, к возникновению серьезных или опасных для жизни реакций.
Эменд следует с осторожностью применять у пациентов,принимающих одновременно пероральные препараты, которые метаболизируютсяпреимущественно посредством CYP3A4, а также препараты, имеющие узкийтерапевтический диапазон, такие как циклоспорин, такролимус, сиролимус,эверолимус, алфентанил, диэрготамин, эрготамин, фентанил и хинидин.
Кортикостероиды
Дексаметазон. Обычные дозы дексаметазона для пероральногоприменения следует снизить приблизительно на 50% при одновременном применениипрепарата Эменд по схеме 125 мг/80 мг. Доза дексаметазона,применявшаяся с препаратом Эменд в клинических исследованиях относительнопредупреждения тошноты и рвоты, индуцированных химиотерапией, была подобрана сучетом взаимодействий препаратов. Эменд в дозе 125 мг при примененииодновременно с дексаметазоном, перорально, в дозе 20 мг в День 1, а также Эмендв дозе 80 мг/сутки при применении одновременно с дексаметазоном,перорально, в дозе 8 мг с Дня 2 по 5, повышал показатель AUC дексаметазона (субстрата CYP3A4) в 2,2раза в Дни 1 и 5.
Метилпреднизолон. Обычная доза метилпреднизолона длявнутривенного введения должна быть снижена приблизительно на 25%, а обычнаядоза метилпреднизолона для перорального применения должна быть сниженаприблизительно на 50%, если одновременно применяется препарат Эменд по схеме125 мг/80 мг. Эменд, при применении по схеме 125 мг в День 1 и80 мг/сутки в Дни 2 и 3, повышал показатель AUC метилпреднизолона(субстрат CYP3A4) в 1,3 раза в День 1 и в 2,5 раза в День 3 при одновременномприменении метилпреднизолона в День 1 в дозе 125 мг внутривенно и в Дни 2и 3 в дозе 40 мг перорально. При длительном применении метилпреднизолонапоказатель AUC метилпреднизолона может снижаться через 2 недели после началаприменения препарата Эменд по причине индуцирующего действия апрепитанта наCYP3A4.
Ожидается, что этот эффект может быть более выражен припероральном применении метилпреднизолона.
Химиотерапевтические препараты. В фармакокинетических исследованияхпрепарат Эменд при применении по схеме 125 мг в День 1 и 80 мг/суткив Дни 2 и 3, не оказывал влияния на фармакокинетику доцетаксела, применявшегосявнутривенно в День 1, или винорелбина, применявшегося внутривенно в День 1 илиДень 8. Поскольку влияние препарата Эменд на фармакокинетику субстратов CYP3A4,применяющихся перорально, более выражено, чем влияние препарата Эменд нафармакокинетику субстратов CYP3A4, применяющихся внутривенно, нельзя исключитьвозможность взаимодействия с пероральными химиотерапевтическими препаратами,которые преимущественно или частично метаболизируются CYP3A4 (например,этопозид, винорелбин). Рекомендовано соблюдать осторожность и проводитьдополнительный мониторинг у пациентов, принимающих перорально такие препараты.
Иммуносупрессоры.
При 3-дневной схеме лечения тошноты и рвоты, индуцированныххимиотерапией, ожидается преходящее умеренное повышение, а затем снижение экспозиции иммуносупрессоров,метаболизирующихся CYP3A4 (например, циклоспорина, такролимуса, эверолимуса исиролимуса). Учитывая короткую 3-дневную схему лечения и зависимые от времениограниченные изменения экспозиции, не рекомендовано снижать дозуиммуносупрессоров на протяжении 3 дней одновременного применения препарата Эменд.
Мидазолам. Следует принимать во внимание потенциальноевлияние повышенных плазменных концентраций мидазолама или другихбензодиазепинов, метаболизирующихся посредством CYP3A4 (алпразолам, триазолам),при одновременном применении препарата Эменд (125 мг/80 мг). ПрепаратЭменд увеличивал показатель AUC мидазолама (чувствительного субстрата CYP3A4) в2,3 раза в День 1 и в 3,3 раза в День 5, когда мидазолам применяли перорально вразовой дозе 2 мг в День 1 и День 5 одновременно с препаратом Эменд по схеме125 мг в День 1 и 80 мг/сутки с Дня 2 по 5. В другом исследованиивнутривенного применения мидазолама препарат Эменд принимали в дозе 125 мгв День 1 и 80 мг/сутки в Дни 2 и 3, а мидазолам в дозе 2 мг вводиливнутривенно перед 3-дневной схемой применения препарата Эменд и в Дни 4, 8 и15. Препарат Эменд повышал показательAUC мидазолама на 25% в День 4 и снижал показатель AUC мидазолама на 19% в День8, а также на 4% в День 15. Эти эффекты не рассматриваются как клиническиважные.
В третьем исследовании перорального и внутривенного применениямидазолама препарат Эменд применялся в дозе 125 мг в День 1 и 80 мг/суткив Дни 2 и 3, одновременно с ондансетроном в дозе 32 мг в День 1, дексаметазономв дозе 12 мг в День 1 и 8 мг в Дни 2-4. Эта комбинация (Эменд, ондансетрони дексаметазон) снижала показатель AUC перорального мидазолама на 16% в День 6,на 9% в День 8, на 7% в День 15 и на 17% в День 22. Эти эффекты нерассматриваются как клинически важные.
Проводилось дополнительное исследование применениявнутривенного мидазолама и препарата Эменд. Мидазолам вводили внутривенно вдозе 2 мг через 1 час после перорального применения препарата Эменд вразовой дозе 125 мг. Показатель AUCмидазолама в плазме крови увеличивался в 1,5 раза. Этот эффект нерассматривается как клинически важный.
Индукция.
Как легкий индуктор CYP2C9, CYP3A4 и глюкуронизации,апрепитант может снижать плазменные концентрации субстратов, которые выводятсяэтими путями. Этот эффект может проявляться только после окончания леченияпрепаратом ЭМЕНД. Для субстратов CYP2C9 и CYP3A4 индукция носит преходящийхарактер с достижением максимального эффекта через 3-5 дней после окончания3-дневного лечения препаратом Эменд. Эффект сохраняется на протяжениинескольких дней, затем медленно ослабевает, и становится клинически несущественнымчерез 2 недели после окончания лечения препаратом Эменд. Также наблюдаетсялегкая индукция глюкуронидации при пероральном применении апрепитанта в дозе 80мг на протяжении 7 дней. Недостаточно данных относительно влияния на CYP2C8 иCYP2C19. Рекомендовано с осторожностью применять в этот период варфарин,аценокумарол, толбутамид, фенитоин или другие субстраты, которыеметаболизируются посредством CYP2C9.
Варфарин. У пациентов, постоянно принимающих варфарин,следует часто проверять показатель протромбинового времени (ПТВ) во время лечения препаратом Эменд, атакже на протяжении 2-х недель после каждого 3-дневного курса леченияпрепаратом Эменд для предупреждения тошноты и рвоты, индуцированнойхимиотерапией.
Толбутамид. Эменд, при применении по схеме 125 мг вДень 1 и 80 мг/сутки в Дни 2 и 3, снижал показатель AUC толбутамида(субстрата CYP2C9) на 23% в День 4, на 28% в День 8 и на 15% в День 15,когда толбутамид в разовой дозе 500 мг перорально применяли перед3-дневной схемой лечения препаратом Эменд, а также в Дни 4, 8 и 15.
Гормональные контрацептивы. Эффективность гормональныхконтрацептивов может быть снижена на протяжении применения препарата Эменд и втечение 28 дней после его применения. Следует использовать альтернативные илидополнительные методы контрацепции на протяжении лечения препаратом Эменд и в течение 2 месяцев после приема последнейдозы препарата Эменд.
В клиническом исследовании разовую дозу пероральногоконтрацептива, содержащего этинилэстрадиол и норэтиндон, применяли с Дня 1 по21 с препаратом Эменд, назначенного в схеме 125 мг в День 8 и80 мг/сутки в Дни 9 и 10 с ондансетроном 32 мг в/в в День 8 ипероральным дексаметазоном 12 мг в День 8 и 8 мг/сутки в Дни 9, 10 и11. В этом исследовании на протяжении периода с Дня 9 по 21 минимальныеконцентрации этинилэстрадиола были снижены на 64%, а минимальные концентрациинорэтиндрона были снижены на 60%.
5-HT3 антагонисты. Вклинических исследованиях взаимодействий, апрепитант не оказывал клиническизначащего влияния на фармакокинетику ондансетрона, гранисетрона илигидродоласетрона (активного метаболита доласетрона).
Влияние других препаратов на фармакокинетику апрепитанта.
Следует с осторожностью одновременно применять Эменд спрепаратами, которые ингибируют активность CYP3A4 (например, кетоконазол,итраконазол, вориконазол, позаконазол, кларитромицин, телитромицин, нефазодон иингибиторы протеаз), поскольку такая комбинация может привести к повышениюконцентраций апрепитанта в плазме крови.
Следует избегать одновременного применения Эменд спрепаратами, которые сильно индуцируют активность CYP3A4 (такие как рифампицин,фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал), поскольку такая комбинация приводит кснижению концентраций апрепитанта в плазме крови, что может сопровождатьсяснижением эффективности препарата Эменд.
Не рекомендовано одновременное применение препарата Эменд срастительными лекарственными средствами, содержащими зверобой (Hypericumperforatum).
Кетоконазол. При применении апрепитанта в разовой дозе125 мг в День 5-й 10-дневной схемылечения кетоконазолом (сильный ингибитор CYP3A4) в дозе 400 мг/сутки,показатель AUC апрепитанта повышался приблизительно в 5 раз, а средний конечныйпериод полувыведения апрепитанта увеличивался приблизительно в 3 раза. Следуетс осторожностью одновременно применять препарат Эменд с сильными ингибиторамиCYP3A4.
Рифампицин. При применении апрепитанта в разовой дозе375 мг в День 9 14-дневной схемы лечения рифампином (сильный индукторCYP3A4) в дозе 600 мг/сутки, показатель AUC апрепитанта снижалсяприблизительно на 91%, а средний конечный период полувыведения апрепитантаснижался приблизительно на 68%. Одновременное применение Эменд с препаратами,которые индуцируют активность CYP3A4, может привести к снижению концентрацийапрепитанта в плазме крови, а также к снижению эффективности препарата Эменд.
Особые указания
Препарат Эменд следует с осторожностью применять упациентов, принимающих одновременно препараты для перорального применения,которые метаболизируются преимущественно посредством CYP3A4, а также препараты,имеющие узкий терапевтический диапазон, такие как циклоспорин, такролимус,сиролимус, эверолимус, алфентанил, диэрготамин, эрготамин, фентанил и хинидин.
Следует с особой осторожностью одновременно применятьиринотекан, поскольку такая комбинация может привести к усилению токсичности.
Одновременное применение препарата Эменд с производнымиалкалоидов спорыньи, являющихся субстратами CYP3A4, может привести к повышениюконцентраций этих действующих веществ в плазме крови. Поэтому, по причинепотенциального риска токсичности препарата спорыньи, рекомендовано соблюдатьосторожность.
Одновременное применение препарата Эменд с варфариномприводит к уменьшению протромбинового индекса, выраженного в международномнормализированном отношении (МНО). У пациентов, постоянно принимающих варфарин,следует часто проверять показатель ПТВ во время лечения препаратом Эменд, атакже на протяжении 2-х недель после каждого 3-дневного курса леченияпрепаратом Эменд для предупреждения тошноты и рвоты, индуцированнойхимиотерапией.
Эффективность гормональных контрацептивов может быть сниженана протяжении применения препарата Эменд и в течение 28 дней после егоприменения. Следует использовать альтернативные или дополнительные методыконтрацепции на протяжении лечения препаратом Эменд и в течение 2 месяцев послеприема последней дозы препарата Эменд.
Следует избегать одновременного применения Эменд спрепаратами, которые сильно индуцируют активность CYP3A4 (например, рифампицин,фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал), поскольку такая комбинация приводит кснижению концентраций апрепитанта в плазме крови.
Следует с осторожностью одновременно назначать Эменд ипрепараты, которые ингибируют активность CYP3A4 (например, кетоконазол,итраконазол, вориконазол, позаконазол, кларитромицин, телитромицин, нефазодон иингибиторы протеаз), поскольку такая комбинация может привести к повышениюконцентраций апрепитанта в плазме крови.
Беременность и период лактации
Беременность. Возможность репродуктивной токсичностиапрепитанта полностью не установлена, поскольку уровни экспозиции, превышающиетерапевтическую экспозицию у человека при применении дозы 125 мг/80 мг, неприменялись в исследованиях на животных. Эти исследования не показали прямогоили непрямого вредного влияния относительно течения беременности, развитияэмбриона/плода, родов или постнатального развития. Потенциальное воздействиеизменения нейрокининовой регуляции на репродуктивную функцию неизвестно.
Кормление грудью. Апрепитант проникает в молоко лактирующихкрыс. Неизвестно, проникает ли препарат в грудное молоко у женщин; поэтому напротяжении лечения препаратом Эменд кормление грудью не рекомендовано.
Особенности влияния лекарственного препарата на способностьуправлять
транспортными средствами или потенциально опасными механизмами.
Не проводились исследования влияния препарата Эменд наспособность управлять автотранспортом и механизмами. Однако при управлениитранспортом и механизмами следует принимать во внимание, что сообщалось овозникновении головокружения и усталости после применения препарата Эменд.
Передозировка
Симптомы: сонливость и головная боль.
Лечение: прием препарата Эменд необходимо прервать, провестиобщее поддерживающее лечение и обеспечить контроль за состоянием пациента.Вследствие противорвотного действия апрепитанта попытки вызвать рвоту с помощьюрвотных средств могут оказаться неэффективными. Апрепитант не поддаетсявыведению из организма посредством гемодиализа.
Форма выпуска и упаковка
2 капсулы по 80 мг в контурной ячейковой упаковке изалюминиевой фольги. Одна контурная ячейковая упаковка запаивается в картонную обложку. Картонную обложку вместес инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
1 капсула по 125 мг в контурной ячейковой упаковке изалюминиевой фольги. Одну контурную ячейковую упаковку вместе с инструкцией по медицинскомуприменению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 30°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
4 года
Не применять по истечении срока годности, указанного наупаковке.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Производитель
Мерк Шарп и Доум Корп., США